Pikselował się pewnie dlatego, bo salberg nagrywał z kompresją plików. Nagrywanie bez kompresji, a potem konwertowanie plików na inny format, eliminuje ten problem.
Haha, to było świetnie! Uśmiałem się niesamowicie. Widać, że od początku miałeś pomysł i konsekwentnie go realizowałeś. Teksty nie wymyślone z przypadku, ale przemyślane, idealne i z humorem. Można się było uśmiać z każdego jednego komentarza - i uczestników, i lektora.
Uczestnicy mega ciekawi, z charakterami - to bardzo ważne. Mojego Sima, Irvina, przedstawiłeś tak jak to sobie wyobrażałem, dzięki, ale będę obiektywny i moją ulubienicą zdecydowanie jest Judi (nie wiem czy tak się pisze jej imię; szkoda, że na ekranie nie wyświetlano imion). Judi jest genialna, te jej komentarze odnośnie całej tej wieśniackiej szopki zwalały mnie z fotela, haha! Brawa dla jej autora!
Gospodarz tej pierwszej kolacji również zasługuje na miłe słowo, bo zdobył moją sympatię od pierwszej sekundy. Ta jego gwara, rozczochrane włosy, sandały - wszystko się zgadza.
Jedynie babulka Józefina odstawała od reszty, ale przynajmniej równoważyła towarzystwo. I również jest bardzo sympatyczna.
Podsumowując treść, wszystko na plus. Widać ile pracy w to włożyłeś i za to należy się ogromny szacunek. Najbardziej oczekiwałem charakterystycznego dla tego formatu humoru - i go nam obficie dostarczyłeś. Super.
Teraz technicznie. Niestety porażka. Piksele, o których już wspominaliśmy, frustrowały niemiłosiernie, odbierały część przyjemności z oglądania. Za to kadry, ruchy kamerą, brak kryształków, chmurek nad głowami Simów - na plus. Szkoda jedynie, że obraz nie był na pełny ekran, w formacie 16:9, lecz w 4:3. Czarne paski po bokach wyglądały bardzo nieestetycznie. Jeśli montujesz w Vegasie, jest taka opcja w Event Pan/Crop - Match Output Aspect, która dostosowuje obraz do odpowiedniego formatu (niestety ucina fragmenty u góry i u dołu, ale nagrywając trzeba to od razu liczyć jako straty). Tu masz zdjęcie o co chodzi:
klik.
Przyczepię się jeszcze do logo - zwykły napis na czarnym tle - mało wyraziste i mało reprezentatywne.
Muzyka dobrana genialnie, często dopełniała całego humoru, choć miejscami była zbyt głośno.
Szkoda, że nie pokazałeś na końcu ocen i punktów od trójki gości Janusza i każesz nam czekać do następnej części programu.
To chyba tyle. Było świetnie, ale cały czas jednak radzę realizować program w TS2. Tam ten humor będzie pasował idealnie, czyniąc z "Zapraszam do stołu" istny majstersztyk. W "trójce" nie za bardzo to ze sobą gra.
Pozdrawiam.
No i nie spodobało mi się to, że simowie gadają ciągle jedną animacją 
